Nie doceniam tego co mamy. Za tym czego nie mamy
Nie doceniam tego co mamy. Za tym czego nie mamy podążamy.
Nie doceniam tego co mamy. Za tym czego nie mamy podążamy.
Mama nauczyła mnie żeby nie przeklinać. Życie nauczyło mnie żeby nie przeklinać tylko w obecności mamy.
Bo w życiu raz jesteś na górze, a raz na dole. Bolesne, ale prawdziwe.
Nie mówmy o problemach, załóżmy że ich nie ma.
Kto wiele obiecuje, ten mało daje.
Mam wrażenie, że jestem pozbawiona warstwy ochronnej. Powoduje to, że wszystko bardzo przeżywam. Bardzo dotyka mnie rzeczywistość, bo życie to nie rurki z kremem.
Człowiek straciłby odwagę, gdyby nie był podtrzymywany przez fałszywe wyobrażenia.
A może właśnie życie na tym polega, aby popełniać wszystkie możliwe błędy?
Muzyka zagłusza rzeczywistość, dlatego tak bardzo ją kocham.
Wychodzisz do ludzi, śmiejesz się, na chwilę zapominasz o wszystkim. Potem wracasz do domu i wszystko wraca, cała szara rzeczywistość…